Bijna drie maanden lang hebben we in Ecuador, Peru en Bolivia door duidelijk niet-westerse landen gereist. Midden in de Atacama woestijn steken we de grens over van Boliva naar Chili en is het verschil meteen duidelijk. Zelfs hier in de woestijn ligt er aan Chileense kant een spiegelgladde plak asfalt zoals we al in geen maanden meer gezien hebben! We reizen door naar het dorpje San Pedro de Atacama, een toeristisch oasedorpje in de woestijn. Voor ons een perfecte plek om bij te komen na onze tour door de Salar de Uyuni. De temperatuur is een aangename 25 graden (in de salar was het rond het vriespunt), de douches zijn warm en er zijn volop restaurantjes en winkeltjes met producten waarvan we bijna vergeten waren dat ze bestonden (versgebakken knapperig brood, dikke yoghurt, twinings thee, balsamico, geitenkaas, we kunnen nog wel even doorgaan...). Enig nadeel: de prijzen zijn net zo westers!

Hoewel lekker eten en drinken een belangrijk deel van onze dag inneemt, hebben we toch ook nog een paar uitstapjes gemaakt. We bezoeken de Valle de la Luna, een surreëel maanachtig landschap in de woestijn met bijzondere rotsformaties, hoge zandduinen en prachtige uitzichten. De dag erop huren we een snowboard om op deze zandduinen te sandboarden! Het is even anders dan we gewend zijn in de sneeuw (en we missen de lift), maar na een paar oefenrondjes inclusief spectaculaire koprollen krijgen we zelfs complimentjes van de gids/boardverhuurder.

Van San Pedro reizen we door naar Santiago de Chile. Een busrit van 23 uur, maar gelukkig zijn de bussen hier in Zuid-Amerika echt supercomfortabel. Vijf films later zijn we al in Santiago. Het is een mooie enmoderneruime stad (we zijn nog steedseen beetje in cultuurshock na de eerste drie bezochte landen). We hoeven ons niet langer vol in het verkeer te storten om de overkant van een straat te bereiken maar auto's stoppen zowaar bij een zebrapad.Ook missen we het constante getoeter van taxi's enkosthetons nu zelfs enige moeite om er één aan te houden. We weten niet wat ons overkomt! Na een paar dagen Santiago waarin we door de stad slenteren, eten, drinken en nog bezoekje brengen aan de dierentuin gaan we naar Valparaiso, aan de kust.

Valparaiso is beroemd om zijn gekleurde huizen die gebouwd zijn tegen 42 heuvels.

We steken de grens over voor een uistapje naar Argentinie, Mendoza. Streek van de wijn en het land waar biefstuk goedkoper is dan kip. Het bourgondische leventje gaat dus nog even door... We huren fietsen en bezoeken zo verschillende wijngaarden in de omgeving. Natuurlijk moet er overal geproefd worden (en aan uitspugen doen ze hier niet!). Na zeven glaasjes Malbec, één glas Sauvignon Blanc bij de lunch, ijs van Malbec en Syrah en een chocoladelikeurtje zijn we rozig genoeg om de fietsen weer in te leveren (en krijgen we hier wederom een glas wijn).

In de omgeving van Mendoza (lees: de Andes) doen we nog een beetje actief. We boeken toertje waarin we gaan abseilen en raften.De dag daarna relaxen we weer in een natuurlijke spa.

's Avonds bezoeken we een voetbalwedstrijd. Het team van Mendoza speelt tegen River Plate uit Buenos Aires. Deze voetbalwedstrijd is voor ons een hele beleving! Het publiek is werkelijk geen seconde stil en moedigt bij een tegengoal zo mogelijk nog harder en enthousiasteraan. Ook is er veel vuurwerk tijdens de wedstrijd.

Van Mendoza reizen we terug over de Andes naar Santiago in Chili voor het concert van Greenday! Een geweldige avond!! Concertbezoek in Chili is sowieso een aanrader omdat de mensen zo heerlijk klein zijn...