Vanuit Buenos Aires wensen we iedereen een heel gelukkig nieuwjaar!

We schrijven dit laatste reisverslag bij een zomers temperatuurtje van zo'n 30 graden in de drukke Argentijnse hoofdstad en het contrast met onze terugkomst van Antarctica kan haast niet groter. We hebben de afgelopen vier weken een geweldige eindsprint van onze reis gemaakt. Die werd ingezet in Tierra del Fuego, en ging via Torres del Paine in zuid Chili naar Iguazu op de grens van Argentinïe en Brazilie, om vervolgens via Paraguay en Uruguay onze reis te eindigen in Buenos Aires.

Tierra del Fuego

Na terugkomst in Ushuaia brengen we een bezoek aan nationaal park Tierra del Fuego waar we een mooie dagwandeling maken. Het eiland, Vuurland, dankt zijn naam aan de vuren die de oorspronkelijke bewoners, de Yamana, overal brandden om zichzelf warm te houden. Dit volk droeg ondanks de temperaturen tot ver onder het vriespunt nauwelijks kleding, dus die vuren waren geen overbodige luxe! Vanwege het vele water in dit gebied was het makkelijker om vanuit kano's te leven en zelfs in de kano's hadden ze vuur. Darwin schreef over de Yamana dat dit wel het laagste mensenras op aarde moest zijn en dat de Yamana dichter bij dieren stonden dan bij mensen. In een poging het volk beschaving bij te brengen hebben Darwin en co zelfs een paar jonge mannen meegenomen naar Engeland. Deze goede bedoelingen hadden echter niet hetbeoogdeeffect en uiteindelijkleidde dit zelfs tot het uitsterven van het volk, omdat het dragen van kleding in het vochtige klimaat allerlei westerse ziektes tot gevolg had.

Torres del Paine

Nog een keer steken we de grens over met Chili voor de laatste trekking van onze reis. In nationaal park Torres del Paine lopen we de 'W', een 5-daagse trekking de genoemd is naar de vorm die de route op de kaart heeft. Torres del Paine is erg toeristisch. Samen met drie andere bussen vol met toeristen staan we ons 's ochtends in te schrijven in het park. We vrezen het ergste (lopen in een file..), maar gelukkig valt het allemaal ontzettend mee als iedereen zijn eigen kant op is gegaan. Ja, we komen onder weg meer mensen tegen dan ons lief is en staan 's avonds op behoorlijk drukke kampeerplaatsen, maar we hebben gelukkig ook genoeg momenten waarop we ons alleen voelen in de mooie natuur van Torres del Paine. Of het zoals velen zeggen het mooiste park van Zuid-Amerika is, durven we niet te zeggen. We hebben de afgelopen maanden zoveel mooie parken gezien! Wat wel een feit is, is dat Torres del Paine veel moois te bieden heeft in een relatief klein gebied. Gedurende de vijf dagen van onze tocht zien we gletscher en gletschermeren met ijsschotsen, puntige rotsformaties (de Torres waar het park zo beroemd om is), besneeuwde bergtoppen en groene valleien. We trotseren de harde Patagonische windstoten en zitten 's avonds met handschoenen aan voor de tent te bikkelen om ons potje pasta of rijst te koken. Toch moet gezegd worden dat we voor Patagonische begrippen echt enorm geboft hebben met het weer en we de Torres prachtig in het zonnetje tegen een blauwe achtergrond gezien hebben.

Iguazu

Iguazu, een beetje uit de route en eigenlijk niet op onze planning. Maar ja, als ons de afgelopen maanden één ding duidelijk werd gemaakt, is het dat je een reis door Zuid-Amerika niet kunt eindigen zonder een bezoekje aan deze beroemde watervallen te brengen. We hadden nog wat tijd over en dus hebben we een vliegticket geboekt om in een paar uurtjes van het uiterste zuiden van Argentinïe naar het uiterste noorden te reizen. Een dag waar vooral Fleur de laatste weken erg naar uitkeek! Het thermo-ondergoed werd diep weggestopt in de rugzak en aan het eind van de middag zaten we al heerlijk te zweten op een terrasje! De watervallen behoeven verder geen uitleg. We hebben eerst de Braziliaanse kant bezocht (zijn we daar ook nog geweest en weer een set stempels erbij in het paspoort) en daarna de Argentijnse. Brazilïe heeft de uitzichten, Argentinïe de close-views. Beide dagen waren fantastisch!! Hopelijk laten de foto's dit immense natuurverschijnsel een beetje uitkomen.

Daytrip Paraguay

Na Iguazu reizen we door naar Posadas, om vanaf daar de Jezuïetenmissieposten in Paraguay te bezoeken. In de 17^de en 18^de eeuw werd door priesters van de Jezuïetenorde uit Spanje en Portugal een dertigtal missieposten in het huidige Paraguay, Argentinië en Brazilie opgezet. Doel van de posten was de lokale bevolking een beter leven te bieden door ze onderdak en scholing te geven en te beschermen tegen slavenhandelaars. Midden in de jungle bouwden de priesters steden met kerken, kloosters, scholen en huizen. De gebouwen werden gekenmerkt door een unieke combinatie van Europese barok en symbologie van de plaatselijke bevolking. Inmiddels zijn de gebouwen vervallen tot ruïnes. Maar de combinatie van beeldhouwkunst op de rode stenen, het groene gras en de strakblauwe lucht maken het tot een waar fotoparadijs!

Kerst in Uruguay

Van Paraguay naar Uruguay. We blijven twee dagen in de hoofdstad Montevideo en reizen daarna door naar het hippe Punta del Este om de kerstdagen door te brengen op het strand. Het strand hebben we echter niet veel gezien de eerste dagen, want Fleur lag met hoge koorts en een keelontsteking te rillen onder twee dekens. Gelukkig was het na een antibioticumkuur en koortsverlagende medicijnen snel over en hebben we toch nog een beetje kunnen bruinen op het strand.

Buenos Aires

De allerlaatste dagen van 2010 en van onze reis brengen we door in Buenos Aires. We brengen een bezoek aan de volkswijk La Boca met z'n gekleurde huizen en natuurlijk het beroemde stadion van de Boca Juniors, de club van Diego Armanda Maradona. Maradona zie je echt overal: als standbeeld bij de ingang, op levensgrote foto's en in allerlei lijstjes. En natuurlijk heeft hij z'n eigen skybox op de meest prominente plek boven het veld (waar ie overigens sporadisch een wedstrijd volgt...). Daarnaast is het stadion een toonbeeld van intimidatie van de tegenstander. De ingang voor de bezoekende spelers is een klein poortje waar ze gebukt doorheen moeten, de kleedkamers zijn kale hokken, het water in de douches is lauw en het veld moeten ze betreden via een tunnel onder de tribunes van de harde kern van Boca. De thuisploeg heeft een groots entree en jacuzzi's in de kleedkamer. Ondanks dat staat de ploeg er momenteel niet zo heel best voor in de competitie.

Ook zien we Plaza de Mayo, waar elke week de Dwaze Moeders nog protesteren tegen het Junta regime, en de begraafplaats Recoleta, met het beroemde graf van Evita. Buenos Aires is natuurlijk ook de stad van de tango. Op oudjaarsavond bezoeken we een wervelende tango-diner-show. Wijn en champagne is inclusief, om twaalf uur is er prachtig vuurwerk boven de havens, na twaalven verandert het terras in een dansvloer en dansen we nog lang door op Zuid-Amerikaanse ritmes.

En nu zit het erop! Vijf en een halve maand geleden voelde het als een oneindige periode om zo lang op reis te gaan, maar wat is de tijd voorbijgevlogen! We hebben heel veel mooie landschappen gezien, bijzondere mensen ontmoet en culturen leren kennen. We vonden het leuk om onze reis met jullie via de site te delen. Of we jullie nu geïnspireerd hebben of dat je thuis achter de computer blij was dat jij niet in onze schoenen stond, we hopen dat jullie met ons genoten hebben!!! Over minder dan 30 uur staan we op Schiphol, tot snel!